grote jongen's bed

We zijn weer een grote stap aan het zetten met Kevin. Of eigenlijk is het Kevin die weer een grote stap aan het zetten is: de overgang van een babybed met spijlen naar een gewoon, laag kinderbed. Het was tijd. Kevin was zodanig gegroeid dat hij met gemak uit het babybed zou kunnen klimmen en vallen (gelukkig heeft hij dat echter nog niet gedaan). En ook zijn we van plan om in Augustus terug op vakantie te komen naar Belgie, en dan zal het ook makkelijker zijn als hij in een gewoon bed slaapt.

Het lijkt zo evident, zo alledaags, in een bed gaan liggen en erin blijven slapen, maar eigenlijk is het dat niet. Als je er even bij stilstaat: meestal ben je 's avonds niet echt heel moe, meestal kom je er dan pas goed door, ben je weer wakker. Ik toch in elk geval, en Kevin heeft blijkbaar ook dat trekje mee. En om dan gewoon stil te blijven liggen in een bed, als je net zo goed uit je bed kunt stappen en in de speelkamer gaan spelen...

Maar voorlopig het lukt ons wel. Ik moet wel toegeven dat we hem een beetje manipuleren. We hebben beide bedjes in zijn kamer staan en geven hem de keuze: "will je slapen in het babybedje, of in het bed voor grote jongens? En als in het bed voor grote jongens slaapt, dan gaan vava en tante Joke en nonkel Yves allemaal heel trots zijn. Dan is Kevin heel flink!" Misschien niet heel fair, maar het lukt meestal wel.... Ok, een paar keer is hij uit zijn kamer gekomen en kwam hij met een grote grijns op zijn gezicht de bureau inwandelen, alsof hij een grote stoot uitgehaald heeft.... ik moet dan altijd mijn best doen om niet in proesten uit te barsten.. tja, vroeg geleerd is oud gedaan?